Ik heb beloofd je op de hoogte te houden van mijn voorbereidingen voor de Firedance waar ik begin oktober aan mee ga doen.

Er is gevraagd om in een rok te dansen. Dat vond ik helemaal niets. Hoezo, iemand zegt wat ik aan moet? Mooi is het zeker, maareh …..onhandig, koud en zonde als het vies wordt.

In de mail en videoboodschappen (toch handig de hedendaagse technieken) beschrijft Robbie hoe zij dat destijds gedaan heeft. De filmpjes op de site heb ik uitvoerig bekeken want de controlefreak in mij wil toch graag zien hoe zo’n ceremonie er aan toe gaat. Nou dat krijg ik dus niet te zien, wel een idee van de voorbereidingen en groepsfoto’s en daarmee een glimps van wat mensen allemaal aan hebben.

Na mijn aanvankelijke weerstand ging ik erover nadenken en liet mijn fantasie de vrije loop. Ik dacht in eerste instantie aan mijn zwarte dansrok want deze rok is toch oud en versleten, die kan ik daarvoor wel gebruiken. De zwarte rok, ja dat is een goed idee. In de weken daarna dacht ik zo af en toe aan de rok en hoe het er dan uit zou kunnen zien, want ja het moet wel mooi worden, vind de ijdeltuit in mij.

O en ik wil ook graag iets met de kleur rood in de gehele outfit. In mijn fantasie schilderde ik mijn zwarte dansrok vol met vuur en vlammen. Jaah, helemaal blij en enthousiast werd ik ervan. Ik zag een prachtig beeld voor me.

In de dagen erna dacht ik erover hoe ik dit kon realiseren en kwam weer andere delen van mezelf tegen. De vlammen die ik vaak teken zijn zo kinderlijk, en wat voor verf heb je dan nodig, kan dat met acrylverf, had ik nu toch maar de Kleine Tiki gedaan, dan had ik dit geweten ha, ha of ken ik  iemand die mij kan helpen of zal ik een oproep plaatsen op facebook? Wel gaaf een zelf beschilderde rok…..

Ik begon steeds meer te wennen aan het idee rok en in mijn fantasie was ie al helemaal mooi beschilderd en ach onder een rok kan ik toch gewoon dansbroek dragen.

Een diepe zucht bij het beeld wat opdoemt……want dan moeten die extra kilo’s die ik al een tijd  met me mee sleep er wel af, anders zie ik er niet uit met mijn brede heupen en te dikke buik. Aah die Robbie is ook niet al te mager zie ik op facebook, zij stoeit ook met haar gewicht las ik in haar boek. Wat heeft dat er nu weer mee te maken zeg ik tegen mezelf. Ieder zijn process; Ik wil die kilo’s er graag af hebben.

En dus ben ik afgelopen week begonnen met gezond eten, niet snoepen en laat ik de alcohol staan. Ik weet dat ik dit kan want ik heb het vaker gedaan.  Helaas komt er ook altijd weer een periode dat ik het weer laat gaan. Jaloers op al die slanke dennen. Hoe doen ze dat toch? Ach het zit toch ook deels in de genen, toch?

Vanochtend werd ik wakker en dacht, als ik die rok beschilderd wil hebben, dan moet ik in actie gaan komen. Best spannend eigenlijk, hiermee naar buiten treden. Zelf ga ik het niet doen, dat is voor mij duidelijk.

En ineens wist ik het. Ik heb verdorie een prachtige rok in de kast hangen, vorig jaar gekocht op La Gomera.  Meteen werd ook helder welke broek erbij past en welk shirt. Ik deed het aan en was verrast. Dat staat hardstikke mooi. Wat gaaf om hierin te dansen. Dat ga ik doen. Er ontbreekt nog iets voor de finishing touch maar dat komt wel.

Toch jammer van die zelf beschilderde rok……..aaaarrgh stoppen nu. Stop met denken. Maak een keuze. Dit is het.

Tenzij iemand zich vreselijk geroepen voelt om mijn zwarte rok te beschilderen, houd ik het bij de dansoutfit op de foto.
Maar stel nu, dat iemand zegt, Goh wat leuk, ik wil je rok wel beschilderen……..dan heb ik weer een ander probleem, dan moet ik kiezen, of zou ik elke dag een andere rok aan kunnen doen? Gaat ie lekker van Duijnhoven zegt weer een andere stem, nu ga je zelfs van één rok naar twee rokken.

Stoppen, zeg ik streng, stop met deze gedachte…..dat is toch niet leuk voor degene die de rok beschilderd heeft, dat ik hem dan maar één dag draag.

Ziehier mijn dansoutfit. Wat vind jij?